Rotorua
Rotorua

Rotorua

Rotorua, een plaats gelegen in een omgeving met veel vulkanische activiteit. Dit resulteert in een schitterende, unieke natuur. Ik wist dat ik hier graag een aantal dagen wilde rondkijken en uiteindelijk bleef ik zelfs langer dan ik van tevoren had gedacht. Mijn reisplan heb ik iets gewijzigd. In Raglan heb ik het erg gezellig met Rosalie en Agnes en dus besluit ik met hen mee te gaan naar Rotorua. Nog even geen afscheid nemen.

We vertrekken op 14 februari vanuit Raglan. Mijn hele lijf is moe en doet zeer van het surfen. Tijd om Raglan te verlaten. Gelukkig hoeven we maar een klein stukje te lopen; we krijgen een lift van één van de hosteleigenaren. We nemen de lokale bus, want iets anders vertrekt er niet vanuit Raglan. In Hamilton, 40 minuten ten oosten van Raglan stappen we over richting Rotorua. Ik reis die dag samen met Rosalie. Agnes heeft anders vervoer, want zij volgt een specifieke reisroute met een busmaatschappij.

Eerste indruk

Rond 2 uur komen we aan op de plaats van bestemming. Het is slecht weer. Veel regen en wind. De plaatsen in Nieuw-Zeeland zien er vaak al niet bijzonder uit; laat staan in de regen. Het hostel is maar zo zo. Bij aankomst wordt er gevraagd om een paspoort in ruil voor de sleutel. Ze willen het paspoort bij zich houden tijdens mijn verblijf en ik weiger. Ik geef aan dat dit vreemd is om te vragen aangezien ik dit bij me moet dragen (zeker in NZ, ze zijn erg streng hier met alcohol bestellen) en het personeel reageert daar niet erg vriendelijk op. Gezellige aankomst.

Hierna lopen we richting de trappen en komen we het volgende bordje tegen: don’t complain about the noise, you can buy earplugs at the reception. Erg respectvol richting je gasten! We zijn we niet direct heel tevreden met onze aankomst hier. We lopen wat rond maar met dit weer is er weinig aan.

Vulkanische activiteit

In de middag arriveert Agnes en wat een geluk, het weer klaart op! We maken een mooie wandeling door de Government Gardens. Dit zijn schitterende tuinen met ook vulkanische activiteit. Op meerdere plekken komt er hete stoom uit de grond. Wat ook direct opvalt als je Rotorua nadert: de zwavellucht. Met andere woorden: het stinkt er naar rotte eieren. Gelukkig, je went eraan.

Achter de tuinen ligt een meer met ook vulkanische activiteit. Het meer borrelt. De temperatuur is boven de honderd graden. Ik vind het erg bijzonder om hier rond te lopen. Ontzettend uniek. Er gaan verhalen van een Chinese man die wilde gaan zwemmen in dit meer. Hij heeft het niet overleefd. Erg zielig en triest natuurlijk, maar dan weet je blijkbaar echt niet op welke plek je je bevindt. We sluiten de dag af met een biertje in de hostelbar.

Wai-O-Tapu

De volgende dag sta ik vroeg op. De komende twee dagen wordt het schitterend weer. Het is tijd om de omgeving te ontdekken. Agnes en ik besluiten een auto te huren en samen met nog 3 andere meiden verkennen we de omgeving van Rotorua. We hebben een een heerlijke dag! Het weer is prachtig en de omgeving evenmin.

We rijden als eerste naar Wai-O-Tapu, een geothermische gebied dat bekend staat om de meest schitterende natuurlijke kleuren. Wai-O-Tapu betekent Heilige wateren in de taal van de Māori. De ontzettend blauwe lucht steekt mooi af bij de felle kleuren van de natuurlijke pools. We brengen een aantal uren door in het park en in de middag koelen we af bij Blue Lake en Tarawera Lake. Deze meren liggen net buiten Rotorua. Werkelijk een schitterende omgeving. De meest tropische planten en bomen rijden we voorbij. De meren zijn ontzettend blauw (op de Green Lake na).

Ook kijken we bij een mooi uitzichtpunt naar Blue Lake en Green Lake, welke – zoals de namen al zeggen, blauw en groen zijn. Je ziet zo mooi het verschil tussen de meren. We eindigen bij Tarawera Lake en dit is mijn favoriet. Wat een schitterend meer. Het is er lekker rustig en op een aantal locals na is er niemand. De middag daar vergeet ik niet snel. Wat een heerlijke plek. Rustig water, lekker koel en een vredige en rustige omgeving. Je voelt je echt één met de natuur.

Na deze heerlijke dag gaan we met 4 naar de avondmarkt in Rotorua. We zijn wat laat, maar kunnen nog net even wat eten. Het is redelijk betaalbaar nog. 10 dollar for een quesadilla. Dat is zo’n €5,90.

Te Puia

De volgende ochtend verplaatsen we ons naar een ander hostel. We hadden van tevoren expres maar twee nachten geboekt, want we wisten niet echt wat we konden verwachten. Het beviel ons niet, maar helaas was Base, ons nieuwe hostel niet veel beter.

Samen met Agnes (NL) en Clara (France) ga ik die dag naar Te Puia. Clara heb ik in ons vorige hostel leren kennen en ik heb haar vandaag meegevraagd. Te Puia is een plek met veel geisers. Erg bijzonder om dit van dichtbij te bekijken. Natuurlijk helemaal als ze tot uitbarsting komen. Met smart hebben we zitten wachten en ja hoor, we hebben geluk en staan er met onze neus bovenop. Het is die dag weer snikheet en we lopen al uren in de zon. Tijd om af te koelen en dus besluiten we weer naar Lake Tarawera te gaan. We halen Rosalie op in Rotorua, want ze wil ook graag mee. Ik geniet van de omgeving en bedenk me dat dit is waarom ik graag naar Nieuw-Zeeland wilde. De schitterende natuur en dan natuurlijk vooral de plekken opzoeken die niet toeristisch zijn.

We koken die avond in ons hostel en sluiten af met een drankje in de Lavabar, de bar naast het hostel. Een plek met opvallend veel hele jonge backpackers. Veel Engelsen van rond de 18/19 vertrekken naar het einde van de wereld om maar zo ver mogelijk van huis te zijn. Om de natuur gaat het ze vaak niet eens.

Reünie met Inge

Op zaterdag vertrekken Agnes en Rosalie naar het zuiden. Zelf besluit ik nog in Rotorua te blijven. Ik doe lekker rustig aan, want ik heb de tijd en zo leer ik sommige plekken wat beter kennen.

Een bekende uit Leeuwarden, Inge, woont al 2 jaar in Nieuw-Zeeland. Zo’n anderhalf jaar woont ze in Rotorua en dus besluit ik 2 nachten bij haar te verblijven. Samen met haar vriend woont ze in een klein huisje. Ik ken Inge van mijn studie in Leeuwarden en ik heb met haar in hetzelfde studentenhockey team gezeten. Het is ongeveer 6 jaar geleden dat ik Inge voor het laatst heb gezien. Het is ontzettend leuk om haar weer te ontmoeten. Het valt me direct op dat Inge een beetje een Engels accent heeft gekregen wanneer ze Nederlands spreekt. Ze moet er weer even inrollen.

We besluiten samen naar het Redwoods Forest te gaan en daar een korte hike te doen. Het is die dag weer aardig benauwd en het gaat best steil omhoog. Op dat moment nog even wennen voor mij. De Redwoods zijn gigantische bomen die oorspronkelijk uit Californië komen. Ontzettend gaaf om daar tussen te lopen. Heel erg bijzonder. Na de hike moet Inge helaas werken. Ik ben nogal last minute langsgekomen bij haar en ze werkt in een hotel. Jullie weten vast allemaal wat voor tijden daar bijhoren 😉

Onverwacht feest

In de avond spreek ik af met Clara (het meisje uit Frankrijk). Samen gaan we met wat bier en snacks naar het jaarlijkse Lake festival. Wat hebben we ontzettend mazzel dat dit net nu plaatsvind nu wij er zijn. Het is een gratis festival en het duurt de gehele avond. Een avond vol met muziek en dans. Nationaal en lokaal. Het is een heerlijke avond. De muziek is leuk, we krijgen wat mee van lokale dans en zang en er is een fantastische vuurwerkshow. Werkelijk ongelooflijk wat er de lucht in gaat. Het blijft die avond droog – er wordt verteld dat dit de eerste keer sinds jaren is.

En alsof dit alles nog niet genoeg was, is de avond nog lang niet voorbij. Clara besluit te gaan slapen en ik loop naar het hotel waar Inge werkt. We gaan die avond naar de lokale pub Pic & Whistle waar een leuke live band speelt. Ontzettend gezellig en yes, ik voel me goed en relaxed!

De volgende dag start ik dan ook wat laat op. Even uitrusten. Ik brunch samen met Inge voordat ze naar haar werk vertrekt. In de middag loop door Rotorua naar mijn oude hostel, het hostel waar Clara nog verblijft. Clara wil ook graag naar de Redwoods en het lijkt mij leuk om nog een keer te gaan. Helaas moeten we ons realiseren dat we ons in Nieuw-Zeeland bevinden – een land waar bijna geen openbaar vervoer rijdt. En ja, al helemaal niet op zondag. Juist, de laatste bus gaat vanuit Redwoods om half 4. Helaas hebben wij daar niks aan, want dan komen we niet meer terug in Rotorua, dus besluiten we een wandeling te maken rondom Lake Rotorua. Hier was ik nog niet geweest. We zien wat vogels die we nog niet eerder hadden gezien en we kletsen wat op een kleed bij het meer.

Op de terugweg, op weg naar Inge haar huis, doe ik boodschappen. Bij thuiskomst blijkt dat Greg, haar vriend, eten heeft gemaakt en nog wat over heeft. Wat een mazzel! De volgende ochtend zet Greg me af in het centrum. Nu is het echt tijd om naar het noorden te gaan!

4 reacties

  1. Pingback: Back on the radar | On a journey

  2. Pien

    Lieve Es, wow weer prachtige foto’s van dit mooie land en van jou natuurlijk! Ik heb door je goed geschreven reisverslag weer heerlijk mee kunnen reizen. Fijn dat je het naar je zin hebt en dat het goed met je gaat. Geniet maar fijn verder van je reis. Veel liefs van mij en natuurlijk van je Oom Kai.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *